Tuesday 18 October 2011

திருமூலரும் நானும்

'உடம்பார் அழியின் உயிரார் அழிவர்' - திருமூலர்


பரவாயில்லையே, பல வருசங்களுக்கு முன்னாடியே,  நம்மல போல ஒருத்தர் 
யோசிச்சு இருக்காரேன்னு சந்தோசமா இருக்கு. திருமூலர், உயிர் பற்றி என்ன கருத்து வைத்திருந்தார் என்று எனக்கு சரியாக தெரியாது. ஆனால் என்னைப் பொறுத்த வரையில் உடம்பே உயிர். தேவைகளை தீர்த்துக்கொள்ளும் உடல், உயிருடன் இருப்பதாக அறியப்படுகிறது. உயிர் பிரிவதன் மிக முக்கியமான காரணங்களில் ஒன்று, ஏதேனும் ஒன்றோ அல்லது அதற்க்கு மேற்ப்பட்ட, உடலின் பாகங்கள் செயல் இழப்பதால் தான். வேறு காரணங்கள் இருப்பதாக எனக்கு தெரியவில்லை.

ஆண்டாண்டு காலமாக இருக்கும் உயிர்/உயிர் சுழற்சி/மறு பிறப்பு/இன்னும் பல உயிர் சார்ந்த நம்பிக்கைகளை, பொய்/இல்லை என்று கூறும் போது யாராலும் எளிதில் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது தான். முதன் முதலில், பூமி "கோள" வடிவுடையது என்று கூறிய போது, யாரும் நம்பியிருக்க மாட்டார்கள் தான். ஆனால், சில காலத்தில் பூமியின் வடிவை நிருபிக்கும் முயற்சியில் வெற்றி அடைந்து எல்லோரையும் நம்பவும் வைத்து விட்டார்கள். அதுபோல "உடம்பு=உயிர்" இந்த விதியை , நிரூபிக்கும் எந்த ஒரு சோதனையும் என்னிடம் இல்லை. நான் நிரூபிக்க ஆசைப் படவுமில்லை. நான் அறிந்தது என் மட்டும். நானே(வேறு எங்கும் இருந்து இல்லாமல்) உணரும் சில விஷயங்கள், நிரூபிக்கப்படவேண்டும் என்று நான் எதிர்பார்ப்பது இல்லை.

ஆனால் என் வாழ்நாள் முழுவதும் நடக்கும் சம்பவங்களின் மீது இந்த விதி சோதனைக்குட்படுத்தப்படும். என்றாவது ஒரு நாள், என் சோதனையின் முடிவு மாறும் பட்சத்தில். அந்த சோதனையும் அதனால் அறியப்படும் விவரங்களும் இங்கே விலாவாரியாக பதிவு செய்யப்படும்.
 
கொஞ்சம் நான்-சென்ஸ்:
 
உறுப்பு - இது ஒரு செல்லாகவும் இருக்கலாம், செல்லை விட சிரிதானதாகவும் இருக்கலாம்.
உடம்பின் உறுப்புகளை மாற்றுவதன் மூலம், மனிதன் சாகாமலே இருக்க முடியும்.
மூப்படைவது? இதற்கும் ஏதோ ஒரு செல்லோ அல்லது உறுப்போ தான் காரணமாக இருக்க வேண்டும். இது மிகவும் சிறியதாக இருக்கலாம், மிகவும் அதிகமாக இருக்கலாம். ஆனால் அறிவியல் வளர்ச்சி, அதையும் சாதிக்கும்.
இப்போ - "வந்தவரெல்லாம் தங்கி விட்டால்...இந்த மண்ணில் நமக்கே இடமேது?" - எல்லாருமா சேர்ந்து கிரகம் கிரகமா இடம் தேடி அலைய வேண்டியது தான். டைம் தான் இருக்கே ;)

Thursday 13 October 2011

அசைவ உணவு, தட்டான் பூச்சி, பருப்பு நண்பர்

ரெண்டு மாசம் இருக்கும், அசைவ உணவு சாப்பிடுறத நிறுத்திட்டேன்.
நான் இதை யார் கிட்டயாவது சொன்னா, உடனே "ஏன்?" னு கேக்குறாங்க.
என்னோட பதில்: ஏன் சாப்பிடனும்?
எனக்கு வேற ஒன்னும் பதில் தெரியல. "Survival of the fittest" "EcoSystem Balance" இப்படி என்னென்னமோ சொல்றாங்க. நான் இதை யாருக்காகவும் செய்யல, என்னோட சந்தோசத்துக்காக தான் செய்றேன்.

ஒரு காலத்துல, வெளக்கமாத்துக் குச்சியால, தட்டான் பூச்சிய வெரட்டி வெரட்டி வேட்டையாடி இருக்கேன். நேத்து, வண்டில மோத வந்த தட்டான் பூச்சிக்காக, வண்டிய சடன் ப்ரேக் போட்டு நிறுத்திட்டேன்.  அப்ப, கொஞ்சம் லூசுத்தனமா இருந்தாலும், கொஞ்ச நேரம் கழிச்சு எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருந்துச்சு.
 
இன்னும் ஒரு முக்கியமான விஷயம். என்னுடன் வேலை செய்ற ஒரு நண்பர். அவர் எப்போ பார்த்தாலும் ஏதோ பெரிய சாதனை செஞ்ச/பருப்பு மாதிரி தான் பேசுவார். நான் எப்பவுமே, யாரோட மனசும் புண்படகூடாதுன்னு கொஞ்சம் (இல்ல ரொம்பவே) அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கிட்டு போற டைப். திடீர்னு நேத்து, அவர் ஏதோ ஆரம்பிக்க, நான் பாட்டுக்கு, என் மனசுல தோணுனத பேசிட்டேன் (கிட்ட தட்ட நீ என்ன பெரிய புடுங்கியா ரேஞ்சு). அவர் அதை எதிர்பார்த்திருக்க மாட்டார்னு நினைக்கிறேன், அதுக்கு அப்புறம் அவர் பேசும் போது ஒரு தயக்கம் இருந்துச்சு. இதை ஏன் செஞ்சேன்? மறுபடியும், என் கிட்ட எந்த ஒரு பதிலும் இல்ல.
 
கொஞ்ச நேரத்துல, அவரும் எதுவும் நடந்த மாதிரி காட்டிக்கல, நானும் காட்டிக்கல. நான் மறுபடியும் என்னோட அட்ஜஸ்ட் டைப்க்கு திரும்பிட்டேன், அவரும் பருப்பு டைப்புக்கு திரும்பிட்டார்.
 
இப்பெல்லாம், நான் செய்ற பல விஷயங்கள், நான் செய்ற மாதிரியே தெரியல. ம்ம்..பார்க்கலாம் இன்னும் என்னவெல்லாம் நடக்கப் போகுதுன்னு.